Kotor je grad i opština na obali Bokokotorskog zaliva u Crnoj Gori. Grad ima oko 1 333 stanovnika, a opština Kotor 23 000 stanovnika (2003).
Stara mediteranska kotorska luka, okružena impresivnim gradskim zidinama, je vrlo dobro sačuvana i pod zaštitom je UNESKO-a, kao svetska kulturna baština. Između 1420-1797 Kotor je sa okolinom pripadao Veneciji pa je venecijanski uticaj ostavio trag na gradskoj arhitekturi. Kotorski zaliv (Boka Kotorska) jedan je od najdubljih i najdužih zaliva na Jadranskom moru pa se često naziva najjužnijim fjordom Evrope. Litice Orjena i Lovćena koje natkriljuju grad predstavljaju jedan od najveličanstevnijih predela na Mediteranu. Poslednjih godina sve je veći broj turista koje privlače kako prirodna lepota Boke Kotorske tako i sam stari kotorski grad.
U srednjem veku u Kotoru su stvarali grčki slikari, medju kojima Nikola i Manojlo na početku XIV. vijeka. U XIII i XIV vijeku Kotor ima svoju apoteku i ljekare, zlatare, kovače oružja i kovačnicu novca, biblioteku, klasično obrazovanje, teologe, komunalno uredjenje grada i Statut, notarske knjige... Pre vise od pet vekova u Kotoru je živio poznati dućandžija Marin Druško.Vredi pomenuti i poznatog trgovca i kotorskog kapetana Marka Grgurovića. Kada je u pitanju kotorska renesansa književnost valja pomenuti Đorđa Bizantija, koji vec 1532. u Veneciji štampa stihove na italijanskom i latinskom. Ipak, najpolodonosniji renesansni poeta je Kotoranin Ludovik Paskvalić( 1500 - 1551). Uz prethodnu dvojicu, XVI vek u Kotoru obilježio je i pjesnik Ivan Bona Borilis.
I teološki pisci su dali veliki kultorolški doprinos Kotoru. Jedan od najznačajnijih je Luka Bizanti, koji je 4. decenije upravljao kotorskom crkvom.
